We wilden een moestuin - jaar 4

We wilden een moestuin - jaar 4

Zoals altijd weer, na de regen van afgelopen week komt er zonneschijn en verdwijnt het water relatief snel. We zijn gelukkig dat we in een streek wonen waar we zelf niet al te veel hoeven te vrezen van écht teveel water.

Hier thuis is het nog héél even kerstsfeer, want de boom wordt traditioneel pas na de verjaardag van onze jongste dochter (15 januari) afgebroken. De kachels snorren, ook al is het niet al te koud. Ik bereid de eerste lessen op de universiteit voor, en brei wat af: sjaals zijn dit jaar favoriet, om nieuwe technieken te leren.

Maar ergens in het achterhoofd begin ik ook weer te denken aan de moestuin en het andere terrein onderhoud. Langzaam aan moet dat weer op gang komen om in het voorjaar minder werk en in de zomer een mooier terrein en meer opbrengst te hebben. En een mooi moment om de 2024 ontwikkelingen in de moestuin nog even nader te beschouwen.

Wat wilden we in dit vierde of vijfde jaar?

Ik moet wat bekennen: volgens mij was het vorig jaar het vijfde jaar: 2020 - bakken, 2021 - eerste kwadrant, 2022 - tweede kwadrant, 2023 - derde kwadrant, 2024 - vierde kwadrant. Vergeet dat maar allemaal: we bepalen nu dat 2024 het vierde jaar was :-).

We hadden dus vier kwadranten en drie bakken, plus wat ronde elementen met bloemen. Die laatsten waren heel leuk, maar heel vervelend in onderhoud: rondom ronde elementen kun je niet goed maaien (tenzij er overal genoeg ruimte omheen is) en dat kost dus veel tijd en moeite. Het levert bovendien niet altijd op wat je denkt: cirkels lijken strakke structuren te doorbreken, maar leveren niet altijd veel meer schoonheid op in elk seizoen. Als ze vol staan met bloemen en het onkruid eromheen welig tiert, dan verdwijnt het cirkel aspect en wordt het snel rommelig.

En omdat niet alle kwadranten even groot zijn, voorzagen we ruimtetekort bij het vierde (en straks weer bij het eerste) kwadrant. Dus toen de graafmachine er toch was... werden de cirkels geruimd en hebben we er een extra rechthoekig stuk bijgemaakt. "We", dat waren deze keer (weer) Menno (op de graafmachine!), Jochem, Marielle, Fleur en Amber: samen hebben we superhard gewerkt en waren we ook supertevreden met het resultaat.

Bovendien zijn de eerste voorzieningen afgerond om water in de tuin te krijgen! (Ik zal er in een aparte publicatie meer over vertellen.) Dat gaf de mogelijkheid om een soort van 'plek' te maken voor alles wat straks met water te maken heeft. En de gelegenheid om één rechthoekig stuk te betegelen met de stenen die onaangeroerd op een stapel lagen, maar te mooi zijn om niet te gebruiken.

Kunnen jullie het nog volgen?

Een vroege start, maar slechte opbrengst

We waren er op tijd bij en hadden alles redelijk op orde rond hal mei. Maar toen ging het regenen en bleef het (te) lang koud. En daar houden tuinen niet van. Voor een aantal planten was het geen probleem: sla, peterselie, bietjes, uien, knoflook, prei, boerenkool, spruitjes, artisjokken, aardbeien, rabarber, aardappelen - die gingen allemaal goed (hoewel de aardappel oogst wel wat tegenviel).

Maar tomaten, courgettes, komkommers, paprika's en ook pompoenen.... pffff. Normaal plant je tomaten vanaf 15 mei, want dan zou er geen nachtvorst meer moeten komen. Maar vanwege het weer deden wij het een hele maand later! Net zoals al die anderen trouwens, die wel op 15 mei hun tomatenplantjes in de grond hadden staan: allemaal verrot en opnieuw beginnen.

En het kwam niet meer goed met die tomaten en andere nachtschade planten. Hadden we in 2023 een tomatenoogst van 100 (!) kilo, in 2024 hebben we er niet meer dan vijf kilo uit de tuin gehaald. We zijn dus dubbel blij met het restant ingemaakte tomatensaus en ketchup, tomatenpuree uit de diepvries, en gefermenteerde tomaten van een jaar daarvoor!

Gedeelde smart is halve smart

Kijk, die oogst viel tegen. Maar toch gaat een echte tuinier door want ja, je hoopt altijd op beter! En een tuin is sowieso een lange termijnoperatie: alles wat je doet komt weer van pas. Bodemverbetering bijvoorbeeld. En watervoorziening. Nadenken over en werken aan gemakkelijker onderhoud. Dat soort dingen.

Dus nee, het was geen fantastische opbrengst: we hadden echt gehoopt om meer rechtstreeks uit de tuin op tafel te kunnen zetten, ook voor onze gasten. Maar het leverde wel veel voldoening op, want hoewel tuinieren soms zwaar en veel is, staat het ook garant voor heerlijke momenten werken in de natuur, of wat daarvoor doorgaat :-).