Afscheid van Diederik

Partir, c'est mourir un peu... afscheid van Diederik

Er is een onverwacht triest einde aan de zomer gekomen: onze goede vriend Diederik van der Donk is deze week op 51-jarige leeftijd overleden. Hij was voor ons onlosmakelijk verbonden met La Grosse Talle en ik kan het nog niet zo goed bevatten dat er een einde is gekomen aan onze gezamenlijke herinneringen.

Diederik was er al bij voordat we La Grosse Talle kochten, ik zal nooit zijn verhaal vergeten over hoe de familie Van der Donk jarenlang naar een huis in Frankrijk heeft gezocht, met de opdracht: « kijk jij links, dan kijk ik rechts ». Dat was – décidément – voor het Internet tijdperk. Ik weet niet of het een waar verhaal is, dat wist ik zowieso niet altijd bij Diederik, maar dat maakte eigenlijk ook niet zoveel uit. Het waren charmante verhalen, vol leven en die getuigden van een enorme hang naar een rijk leven. Samen eten, wijn proeven, discussiëren over vanalles en nog wat, en langskomen zonder te weten voor hoelang: het waren fantastische moment samen met Diederik.

Als ik weer terugben in Frankrijk, zal ik de foto opzoeken van de jonge Diederik met zijn hond Boefje, in de deur van La Grosse Talle, die in de eerste weken na de koop moet zijn gemaakt. Door de jaren is hij regelmatig bij ons op bezoek geweest, en de laatste keer was dit jaar, in juli. Verschillende gasten hebben hem op La Grosse Talle ontmoet, en met ons genoten van zijn humor en eigenheid, én van zijn auto :-).

Diederik trok er altijd op zijn eentje op uit om de omgeving, elke keer weer opnieuw, te ontdekken. DIt jaar was dat weer hilarisch – ik zal de facebook publicaties opzoeken en publiceren. Hier een link naar een aantal foto’s van de omgeving.

We hebben het deze zomer onder andere uitgebreid gehad over het perspectief van alleen ouder worden, en Charlotte herinnerde me eraan dat hij eens zei dat hij toch niet oud zou worden. We missen hem nu al. Absoluut – zou hij gezegd hebben.