In de serie portretten: Jonas, Carine, Tuur en Briek (op dat plekje met extra schaduw)

In de serie portretten: Jonas, Carine, Tuur en Briek (op dat plekje met extra schaduw)

De Belgische familie Baert heeft anderhalve week op het meest discrete stukje van de camping gestaan, daar achteraan links. Overigens past dat adjectief uitstekend bij ze: discreet, maar gezellig en vrolijk zijn ze en het was prettig om ze een week of wat op La Grosse Talle te hebben. Carine werkt als gezinsbegeleidster met kinderen gedrags- en emotionele problemen in Brasschaat, bij de kinderen aan huis, vanuit het idee dat het het beste is dat de kinderen bij hun ouders opgroeien. Jonas is ontwerper van kartonnen displays en verpakkingen, samen met zes andere ontwerpers in een fabriek met 30 man personeel. Ze werken voor grote merken, vooral Belgische merken, en wat voor de Nederlandse markt. Ze kwamen met twee en een half kind kamperen, op een plekje met extra schaduw.  Het is een plekje met veel schaduw, ‘s morgens wel wat auto’s, maar verder geweldig. Wat ze leuk vonden is dat er geen ‘echte’ plekken waren, dat het gewwon een heel groot geweldig terrein was waar iedereen gezellig samenleeft.

Ze kwamen hierheen omdat ze binnen één dag rijden op vakantie wilden, via de website van ECEAT. La Grosse Talle zag er het beste uit van alle kleine campings die bij ECEAT gereferenciëerd zijn (dank voor het compliment!), en uiteindelijk vonden ze het ook de beste camping die ze ooit hebben bezocht! Ze zijn nog nooit twee weken op een camping gebleven, maar het is ze goed bevallen, want er was eigenlijk veel te doen op een afstand van ongeveer een half uur rijden. Ze zijn niet op vakantie om veel in de auto te zitten. En ze hadden nog veel meer kunnen doen, maar daar komen ze voor terug.

Wat deden ze tijdens hun verblijf op La Grosse Talle?

Ze hebben wat stadjes en steden bezocht(Niort, La Rochelle, Poitiers). Poitiers en La Rochelle vonden ze heel tof. Ze hebben in La Rochelle met de watertaxi gevaren, op zonne-energie (!), van de jachthaven tot in het centrum. Ze waren er tijdens deFrancofolies, maar daar hebben ze niet veel aandacht aan besteed, want met kleine kinderen is dat wat druk. Ze hebben er de torens bezocht, voor het betere ridder- en piratengevoel. Een echt kasteel! En ze hebben wat gewinkeld.

In Poitiers hebben ze de botanische tuinbezocht, heel tof, met groenten, bloemen, kruiden, cacti, vanalles. Dat was zo leuk omdat de kinderen daar lekker kunnen rondrennen, en toch wat kunnen zien, tikkertje spelen tussen de perceeltjes, een alternatieve manier om de stad te verkennen.

Ze hebben ook veel gefietst, ze vonden de tocht naar La Mothe-Saint-Héray heel tof, en Exoudun heel prachtig. Uit het niets kwam dat terecht, ineens een klein prachtig stadje, het was een prachtige fietstocht.

Het aller-, allerleukste vonden Tuur en Briek het middeleeuwse ridderfestival in Lusignan, de zaterdag voor vertrek. Véél ridders, een heks, monikken, koetsen, paarden, straattoneel, een middeleeuwse lama, een beetje een parade, met middeleeuwse figuren, een beetje amateuristisch, maar dat was nou juist zo charmant. Veel kleinvee, kippen, varkens, een echt middeleeuws straatbeeld. Inclusief een slechte ridder die achterstevoren op een ezel werd rondgereden en een valkenier met twee uilen.

En: een kasteel van strobalen, dat door de kinderen kon worden bestormd en met een grote katapult met water beschieten. Jammer dat Briek zijn ridderpak niet bij zich had, maar daar komen ze voor terug!

En op het allerlaatste moment is Jonas vertrokken met een stek van de vijgenboom die bij ons op het terras staat, gewoon proberen hè? Ook al is het eigenlijk niet het seizoen… :-)!