In de serie portretten: Patrick, Muriel en Charlie (een SuperStijl vakantie)

In de serie portretten: Patrick, Muriel en Charlie (een SuperStijl vakantie)

Afkomstig uit Amsterdam kwamen ze op La Grosse Talle via een gezamenlijke vriend, met zijn drieën en voor een vakantie van drie weken in de gîte. Maar er moest een weekje af omdat Patrick met zijn bedrijf Superstijl het enige echte democratische dansfeest op Lowlands moet (ehhh... mag) organiseren. En zijn website vertelt me dat hij het na zijn vakantie heel druk krijgt... Als je trouwens een leuk interactief filmpje over het concept wilt bekijken, dan kan dat op YouTube >>

Het idee van de democratische dansfeesten is het gevolg van de constatering dat er geen feitelijke vernieuwing plaatsvond in de opzet van de clubcultuur: DJ's draaien, publiek reageert wel of niet, en daar bleef het bij. En toen dacht Patrick dat dat ook anders zou moeten kunnen. In zijn eigen woorden: "als je objectief kijkt, op een dansfeest zijn de mensen heel erg gericht op de programmering, ze komen voor een specifieke DJ op een feest, maar als je feitelijk kijkt naar wat een DJ doet op een feest, dan is dat niet zo bijzonder. Het is een soort van keurmerk dat aan de gasten aangeeft: dit wordt een echt feest, dit wordt een goed feest. In tegenstelling tot wat er gebeurt bij bands, die veel onderschijdender zijn." We praten wat over de modes in de muziek en over het feit dat de toppers uit onze tijden weer terugkomen en Patrick verzekert me dat de sixty's beatmuziek en de de Rolling Stones het vaak winnen en dan is het écht feest. Iedereen uit zijn dak, echt geweldig.

Het democratische dansfeest, de pendant van social shopping?
Het idee is dat de bezoeker via een digitaal stemsysteem (stemkaarten of app) bepaalt welke muziekstijl de DJ moet draaien, en dat per kwartier. Elk kwartier start een ronde met de stijl waarvoor de meeste stemmen zijn uitgebracht. Dat vraagt van een DJ een hele brede muzikale kennis en vooral een muzikale tolerantie, die afwijkt van het werken in één tot drie stijlen op een avond. Nu moet een DJ soms zestig stijlen op een avond draaien. De wederhelft van social shopping dus eigenlijk...

En van welke muziek houdt Patrick zelf?
Hij ziet muziek als een uitdaging om zoveel mogelijk muziek leuk te vinden en om te kijken waarom het goed is. Vanuit een soort naïviteit probeert hij dingen te beluisteren en daarvan de waarde te onderkennen. Toen hij achttien was en iedereen midden in de House muziek zat, vond hij Elvis Presley stiekem ook heel erg leuk.
Partner Muriel van der Meer Mohr is beeldredacteur "bij mezelf" en werkt bij Nederlandse glossies en bij de VPRO-gids; haar website wordt momenteel gebouwd en is binnenkort te bezoeken op http://www.fotozicht.nl. En verder verzorgt Muriel een beeldblog >>
Muriel Mohr maakt ook fotoboeken, voor particulieren. Ze verzorgt dan de beeldredactie "voor de bulk van foto's die mensen op hun harde schijf bewaren en zet dat om in elitaire boekjes, maar heel mooi". Smaakvol, esthetisch verantwoord is de wat democratischere omschrijving. En daarmee zijn we weer terug bij de partner... :-)

Wat deden ze tijdens hun verblijf op La Grosse Talle?
 

Charlie en Norah en de poesjes op La Grosse Talle...

Ze zijn naar de Apenvallei geweest, de Nombril du Monde, het Ile de Ré, ze hebben aardig wat vide greniers bezocht op zoek naar spullen voor hun huisje in Ermelo, in vintage "Mad Men" stijl. Het schijnt dat ik die serie MOET downloaden (ik houd jullie op de hoogte). En die spulletjes zijn gevonden: een klok, een lampekapje, een paar plantebakkenhouders, en van die dingen die ik hier ook in de gîte heb hangen, zo'n ding waar ze vroeger water in deden en waarmee je je handen kon wassen. Ze zijn ideaal voor pollepels...
Het leukste vond Patrick het fietsen (dat was zijn dingetje solo, want alles hoeft niet democratisch), Muriel vond heel veel dingen leuk (maar vooral de rust, de ruimte, het platteland, de beestjes, groen, groen, groen én het strand) en Charlie vond de trampoline en het zwembad en de kindjes en het tweede ijsje op de laatste dag het aller, aller leukste. En het brood halen 's ochtends. En de poesjes.
Over het fietsen van Patrick, het viel hem op dat hij tussen de 35 en 45 minuten vanaf het beginnen met fietsen helderder werd van geest en mooie ingevingen kreeg... Zo kwam hij hier op de naam van een nieuw soort feest dat hij wil gaan organiseren (een zoek van verzoekplaatjesfeest, dat pleaseplay gaat heten. Je kunt het vast volgen op Twitter: https://twitter.com/#!/please_play