Geplaatst op: 2010-08-11 , Laatste bewerking op: 2016-06-20
Ze kwamen aanrijden in hun VW busje, op de bonnefooi: Marieke en Willemien, al op terugreis vanuit Frankrijk naar Nederland brengen ze hier en daar een paar dagen door. De dames verbleven een paar dagen op de camping van La Grosse Talle. Allebei actief in het theater, de één als theatertechnicus bij de Koninklijke Schouwburg van Den Haag en de ander als dramadocente op de PABO van de Haagse Hogeschool. Lees hieronder wat ze deden in de Pays Mellois, en hoe ze er met hun "theaterogen" tegenaan keken...
Op de terugreis vanuit de Dordogne Marieke en Willemien kwamen een paar dagen op de camping van La Grosse Talle na een yogaweek in de Dordogne, daarvoor waren ze vier dagen bij vrienden die een huis hebben in de Creuse en die daar een groot feest gaven. Reuzegezellig, avonden voor de vuurkorf, lekker gekletst, lekker gefeest, het goede Franse leven. En dan morgen nog een stop in Normandië.
Na twee dagen kamperen op La Grosse Talle, en ze stolen ons hart met idyllische maaltijden op een roze kleed onder de kersenboom.
Maandag waren ze in Niort, dat was even een brug te ver, na een weekje yoga niet precies de juiste stap eigenlijk. Het dichter bij huis en wat rustigere Melle was daarom een fijne tussenstap. Daar hebben ze de Biennale van moderne kunst bezocht en ze vonden het heel bijzonder. Wat heel erg mooi was: dan loop je door het stadje en dan zie je ineens een grote foto op een gevel. En die schoenen: veel oude schoenen, die met rode draden naar één punt waren verbonden. En niet zomaar schoenen: allemaal verschillende oude schoenen van mensen, met hun verhalen erbij (jammer dat ze het Frans niet goed konden lezen).
Melle vonden ze een lief stadje, mooi verzorgd, mooie bloemen. Niet iedereen had het trouwens zo op die mooie Volkswagenbus van ze, kennelijk verschillen de ideeën over wat een mooi uitzicht is.
In het Hôtel de Menoc, helemaal boven op zolder, na een bijzondere opgang via een indrukwekkende trap, werd een film vertoond van een oud gebouw, dat met stenen werd begooid door een heel divers publiek. Willemien en Marieke zitten hier heel enthousiast te vertellen over hoe die film indruk op ze heeft gemaakt en het maakt oude herinneringen los... Wanneer mag je nou een ruit ingooien? Dat wil iedereen toch wel eens?
Het aanschouwen van deze agressie is wat je noemt een bijzonder staartje na een weekje yoga...