In de serie portretten: Dorien en Frans (droog ingepakt)
Geplaatst op: 2011-07-21 , Laatste bewerking op: 2016-06-20
In de serie portretten: Dorien en Frans (droog ingepakt)
Frans en Dorien zitten allebei in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking. Ze kenden dit gedeelte van Frankrijk helemaal niet, en zijn hier al dwalend terechtgekomen. Ze zijn echte oostblokgangers, en komen af en toe ook in Frankrijk. Altijd kamperen, dat wel.
Wat deden Dorien en Frans op La Grosse Talle? Ze bleven vier dagen en hebben in die tijd bourgondisch geleefd. Tussendoor wat rondgetoerd, Niort bezocht en naar Saint-Maixent L’Ecole geweest. Dat laatste om gebruik te maken van de wifi bij de MacDonalds.
Verder hebben ze alle muziek van de iPod geluisterd, allemaal dwars door elkaar heen, via boxjes, zonder geluidsoverlast voor de buren :-). En veel gelezen: Dorien las « De hand van Fatima » bijna 900 pagina’s, bijna uitgelezen (van de schrijver van de « Kathedraal van de Zee« ), van IldeFonso Falcones. Frans las de laatste Nicci French (« Blauwe maandag ») en hij vraagt zich af hoe een echtpaar samen boeken kan schrijven. Hij heeft het aan Dorien voorgesteld, maar zij is er geen voorstandster van. Misschien als je *twee* weken in de regen zou zitten op La Grosse Talle, maar zover hebben ze het niet laten komen. Want ze trekken weer verder, nog een weekje gaan waarheen ze maar willen. Maar ze nemen zich voor om nog eens terug te komen om La Grosse Talle in mooi weer te zien.
